یک مجمعه خرمای تازه،داروندارتو همین است
یک گوشه ازبازاربندر،سهم توازکل زمین است
باوانت همسایه هرصبح زود،بازار می آیدسراغت
هرروزدشت اولت آه،هرروزغصه درکمین است
باالتماسی گرگرفته،آتش به مالت میزنی زود
خاله بیاخرمای میناب،خاله ببر که بهترین است
درخانه تنهایندگلها،فکرت تمام وقت آنجاست
ازپشت برقع می شوددید،تشویش باچشمت عجین است
بابیست وچند اندوه ،فهمیده ای که روزهایت
یک چیزراکم دارد عین انگشتری که بی نگین است
این جای خالی ردمردیست که گم شده دردود،روزی
مردی که درچشم خداهم شیطان شده،حتمالعین است
دورخودت راخط کشیدی یک عمربعدمرد،اما
پای تمام زخمهایت،مهرهزاران آفرین است
شاعرجوان جنوب خانم اسپید
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند