دیگرخنکم نمی کند
نه آب جهله های((شهوار))
نه بادبزن های ((حکمی))
سرانجام ازپشت خمیازه های دریای ((تیاب))بلند می شوم
خودم راگیر می دهم بین تنگه هرمز
باید کشتی ها راهدایت کنم
به بندر تیاب
منطقه توریستی راببریم((خورآذینی))
میشود باد راکرایه داد به بادبان ها
ابرهای مصنوعی رااجاره کرد برای سداستقلال میناب
((این جا بلندترین دست جهان راداشته باشی دستت به جایی نمی رسد))
غلمک باشلوارکردی گاهی پیش از آن که حرفش تمام شود
هیچی نمی گویدفقط دعامی کند به شهیدرجایی
دست گاوش رامی گیردو..!
شعرازابراهیم آرمات شاعر مینابی
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند